Zwemvijver

Onze siervijver wordt momenteel omgebouwd tot zwemvijver. Een behoorlijke operatie. In deze blog doe ik uit de doeken hoe we ertoe zijn gekomen om dit te doen. En welke keuzes we hebben gemaakt ten aanzien van inrichting en waterfiltering.

Marktplaats

Daar komt hij onze oprit opgereden. In een champagne kleurige Jaguar uit 1986. Hij heet Gijs en heeft een voorliefde voor oude auto’s. Die ochtend kreeg ik een berichtje via Marktplaats van hem. Hij had wel interesse in het opzetzwembad dat ik te koop aanbood. De koop was snel gesloten en Gijs vertrok weer met het zwembad op de achterbank van zijn oldtimer. Bij zijn vertrek moest hij mijn buurman, die ook iets met auto’s heeft, in zijn Ferrari-rode sportauto voor laten gaan.

Waterverspilling

Het opzet-zwembad had ik amper een jaar geleden gekocht. Daar voor had ik zo’n rechthoekig opblaas-zwembad, maar daar waren de kinderen echt te groot voor geworden. Dus vorig jaar heb ik online (vanwege corona) een rond opzet-zwembad gekocht van maar liefst 366 centimeter doorsnede. Een zwembad met een capaciteit van ruim zesduizend liter water. De hoeveelheid water die in dat bad ging kostte me overigens wel de nodige kopzorgen. Want eigenlijk vond ik het toch wel je reinste waterverspilling. Dus nog voor de aanschaf van het zwembad had ik al uitgezocht hoe je het water na gebruik weer van het toegevoegde chloor kon ontdoen, zodat je het kon hergebruiken in de tuin.

De filterpomp die bij het zwembad was geleverd was geen succes. De capaciteit was te gering. Er werd net iets meer dan duizend liter water per uur door het filter gepompt. Ondanks het toevoegen van chloor en spul tegen algengroei kreeg ik het niet voor elkaar om het water mooi helder en algenvrij te houden. De kinderen deerde het niet, maar zelf had ik niet zo’n grote behoefte om in dat groene water te badderen. Vanuit die frustratie ben ik op internet gaan speuren naar de mogelijkheden om onze siervijver om te bouwen tot zwemvijver.

Siervijver

Om je een beeld te geven. We hebben een siervijver met waterlelies en vissen van vijf bij zeven meter opzij van ons huis. Het is een verzonken bak van nog geen meter diep. De eerst twintig centimeter steken boven het maaiveld uit. De vijverrand bestaat uit tegels van één vierkante meter. Daarmee wordt de buitenmaat van de vijver zeven bij negen meter. Het geheel heeft een mooie strakke aanblik. Toen we hier met onze kinderen kwamen wonen hebben we meteen een rooster gekocht om de vijver mee af te dekken. De oudste heeft inmiddels haar A en B diploma en de jongste is al even bezig voor A. In die zin kunnen we met een gerust hard het rooster van de vijver laten. Bovendien weten de kinderen inmiddels heel goed dat ze niet op de vijverrand mogen spelen. 

Wensen voor een zwemvijver

Een paar maanden geleden ben ik bij de Wenninkhof, het lokale hoveniersbedrijf dat ons grootschalige tuinonderhoud doet, te rade gegaan of zij een zwemvijver voor ons kunnen realiseren. Dat kon. Uiteraard had ik een lijstje met wensen. Ik wilde graag een duurzame, energiezuinige vijver. Het biologisch evenwicht van mijn siervijver werd geregeld door een grote filterunit. Die unit, met filtermatten, bio ballen en uv-lampen, stond op de rand van de vijver. Bepaald geen schoonheid. Voor de zwemvijver wilde ik graag een helofytenfilter. Een filter op basis van planten. En bovendien wilde ik ten behoeve van de circulatie van het water vanzelfsprekend een energiezuinige pomp. Om de waterspiegel schoon en bladvrij te houden had ik in de siervijver een losse skimmer. Losse apparatuur leek me in een zwemvijver echter niet heel handig. Dus ik opteerde voor een wandskimmer. 

Start van de werkzaamheden

Afgelopen week zijn ze begonnen met de werkzaamheden aan de vijver. In de aanloop naar deze werkzaamheden heb ik in de voorbije weken het water uit de vijver gebruikt om de tuin mee te besproeien. Een deel van het vijverwater heb ik overgepompt in de oude gierkelder die tegenwoordig dienst doet als hemelwaterreservoir. Voordat ze aan het werk konden moest niet alleen het water uit de vijver, maar uiteraard ook de vissen. De vissen kregen een plekje in de grote vijver van een kennis van mijn vader. Toen het waterpeil voldoende gezakt was bleek het vrij eenvoudig om de vissen te vangen. Er zat echter zoveel slijk in de vijver, dat een handjevol grotere vissen het te kwaad kreeg en het jammerlijk niet hebben overleefd. Iets wat ik maar niet aan de kinderen heb verteld.

Vakantie in de achtertuin

Nu ik op het terras pal tegenover de zwemvijver in wording deze blog zit te tikken realiseer ik me dat ik in het totaalplaatje van de zwemvijver nog iets ben vergeten. Een trap. Wel zo handig als er ook mensen van de zwemvijver gebruik willen maken die iets minder mobiel zijn dan onze kinderen. Dus daar moeten we het nog maar even over hebben. En als de zwemvijver dan straks gereed is, dan vullen we hem natuurlijk niet met leidingwater, maar in ieder geval ten dele, met grondwater. Zo vult onze buurman aan de overkant ook zijn imposante opzet-zwembad, wist mijn vrouw mij te vertellen. Als het bad straks gereed is kunnen we met de kinderen vakantie vieren in onze eigen achtertuin. Wat een heerlijk vooruitzicht.

Nog niet uitgelezen? Kijk dan ook eens naar één van mijn andere blogs. Bijvoorbeeld mijn blog over ‘Vliegen’.