Stress

De maand september levert mij ieder jaar wat meer stress op dan andere maanden. Zowel mijn vrouw als onze dochter zijn volgende week jarig. Maar ook mijn beide schoonouders vieren kort na elkaar hun verjaardag. Mijn schoonmoeder is vijfenzeventig geworden en mijn schoonvader tikt volgende week de tachtig aan. Nu denk je misschien daar hoef je toch helemaal geen stress voor te hebben? Dat klopt. Maar rondom verjaardagen moet er altijd iets meer georganiseerd worden dan normaalgesproken. Bovendien hebben mijn schoonouders ervoor gekozen om hun bijzondere verjaardagen te vieren door ons en het gezin van mijn schoonzus mee te nemen op een weekendje weg. We vieren daar dan ook meteen de verjaardag van mijn vrouw en onze dochter. 

Deadline

Een weekendje weg betekent dat bepaalde huishoudelijke taken die ik doorgaans in het weekend doe, zoals de was, naar voren schuiven. Bovendien wil ik nog een taart bakken en chocoladekoekjes voor onze dochter, want zij is geen fan van taart. Dus toen de vraag van mijn eindredacteur kwam om nog een stukje voor de krant te schrijven deze week heb ik vriendelijk bedankt. Met pijn in mijn hart weliswaar want ik vind schrijven hartstikke leuk om te doen. Maar ik voorzag dat ik het mezelf nodeloos moeilijk ging maken als ik me nog een deadline op de hals ging halen.

Ook het schrijven van mijn blog is doorgaans een weekendactiviteit. Ik kan echter niet overzien of ik daar dit weekend tijd voor heb, dus dat heb ik ook maar naar voren geschoven. En zo zat ik dus afgelopen week, tussen de bedrijven door, te bloggen in het lokale cultuurcentrum tijdens de dwarsfluitles van onze dochter. 

Balans houden

Stress dus. En die stress overschaduwt een beetje het leuke vooruitzicht van het samenzijn met mijn schoonfamilie. Als we echter straks onderweg naar het vakantiepark zijn kan ik die stress gelukkig prima loslaten. Het zit ‘m puur in alles wat er van te voren nog moet gebeuren. Nou ja, waarvan ik vind dat het moet gebeuren, want niemand dwingt me. Het bijzondere van stress is overigens dat we eigenlijk niet zonder kunnen. Zonder stress zouden we namelijk maar tot weinig komen. Aan de andere kant is langdurig teveel stress ook niet goed. Sterker nog, het kan je gezondheid ernstig schaden. De kunst is dus om die balans goed te houden. Doorgaans lukt me dat prima, maar deze week, met zoveel meer op het programma dan anders, moet ik extra hard werken om de balans te behouden. 

Uitgerust gevoel

Zo zat ik deze week ’s avonds laat nog een keer op mijn tablet om een kadootje voor de verjaardag van mijn vrouw uit te zoeken. Hierdoor ging ik te laat naar bed en dat moet ik de volgende ochtend dan meteen bezuren met een onvoldoende uitgerust gevoel. En nu denk je misschien, doe dat dan wat eerder, dan heb je meer tijd om rustig iets te zoeken. Daar zit wat in. Maar eerlijk gezegd moet er al zoveel in het voren worden gepland. Als er dan iets is waarbij dat niet zo nodig is, dan stel ik dat liever nog even uit. Voor het kadootje dat mijn vrouw van de kinderen krijgt heb ik het mezelf gemakkelijk gemaakt. Gewoon gevraagd wat ze wilde hebben. Daar hoefde ze niet over na te denken, dus kon ik daar meteen werk van maken.

Stress-vrij begin van de dag

In een gezin met schoolgaande kinderen heerst er denk ik altijd wel enige mate van stress. Gelukkig beginnen we de dag eigenlijk altijd redelijk stress-vrij. We staan anderhalf uur voordat school begint op. De kinderen hebben hierdoor meer dan voldoende tijd om rustig op te staan, te ontbijten en nog even te spelen voordat ze naar school moeten. Dat is echt een zegen. Als ik stress ervaar dan is dat meestal ’s middags na schooltijd. Met zwemles, sporten, muziekles en orkestrepetitie is de na-schoolse agenda goed gevuld. En op de een of andere manier vliegt de tijd ’s middags harder dan ’s ochtends waardoor ik nogal eens (het gevoel heb dat ik) in tijdnood kom. 

Leefstijl

De vorm van stress die ik hierboven beschrijf is natuurlijk ‘peanuts’ vergeleken met de stress die bijvoorbeeld een kind in een onveilige thuissituatie ervaart. Of de torenhoge stress van jongeren als gevolg van de eisen die de maatschappij tegenwoordig aan ze stelt. Stress die zo heftig en langdurig is dat jongeren er overspannen van raken of zelfs tegen een burn-out aanlopen. Af en toe een beetje stress is gezond, daar is helemaal niets mis mee. Het kan ook betekenen dat je uit je comfort-zone stapt om nieuwe uitdagingen aan te gaan. Maar langdurig veel stress, dat gaat bij veel mensen onherroepelijk fout. Dat komt omdat stress nauw samenhangt met andere leefstijlfactoren zoals voeding, beweging, slaap, ontspanning en zingeving. 

Verhoogde behoefte aan zoet en vet

Door langdurig teveel stress heeft je lichaam een verhoogde behoefte aan zoet en vet eten. Gecombineerd met minder zin in bewegen/sporten leidt dit gemakkelijk tot overgewicht. En daar komt nog bij dat bovenmatig veel stress ook nog eens een desastreuze uitwerking op je slaappatroon kan hebben. Te weinig slaap doet op hormonaal niveau iets met ons honger- en verzadigingsgevoel, waardoor het risico op overgewicht wederom op de loer ligt. En dan hebben we het nog niet eens gehad over een stukje zingeving dat door torenhoge stress compleet om zeep kan worden geholpen. Kortom, stress is prima zolang het maar niet te lang duurt. Daarentegen is te weinig stress ook zeker zo ongezond. De kunst is om een goede balans te vinden. Ik werk daar elke dag aan en het lukt over het algemeen vrij aardig, maar deze week was een grotere uitdaging dan anders. So be it!