Twijfel

Ik twijfel! Ik twijfel of ik me ga laten vaccineren tegen het coronavirus als ik aan de beurt ben. Gelukkig gaat dat nog maanden duren en wellicht is mijn twijfel dan verdwenen. Maar misschien ook wel niet. Het vaccin kreeg al gauw de status van ‘uitweg uit deze crisis‘. Toen sloeg bij mij de twijfel toe. Mijn twijfel heeft niets te maken met wantrouwen jegens vaccins in het algemeen. En ik wantrouw ook de wetenschap die de verschillende vaccins hebben opgeleverd niet. Mijn twijfel wordt echter wel enigszins gevoed door de snelheid waarmee het eerste vaccin op de markt is gekomen. Toegegeven, coronavirussen zijn niet nieuw en er was dus al veel werk verzet toen deze pandemie uitbrak. Feit is echter wel dat de vaccins die de nieuwe mRNA-techniek gebruiken nog niet op grote groepen mensen zijn uitgetest. Effecten op de lange termijn zijn nog onbekend.

Risico

Een techniek waarvan men nog niet exact weet welke consequenties die voor gevaccineerden op lange termijn zal hebben, dat klinkt in mijn oren als een risico. Dat risico wordt ook niet ontkent.  Maar ik vraag me wel af of iedereen die momenteel gevaccineerd wordt zich goed van dat specifieke risico bewust is. Ik verbaas me erover dat niet met zekerheid kan worden vastgesteld welke rol personen die met een mRNA-vaccin gevaccineerd worden nog spelen in de verspreiding van het virus. Met andere woorden, als je gevaccineerd bent is de kans klein dat je alsnog ziek wordt als je geïnfecteerd raakt met het coronavirus. Echter, het is nog onduidelijk of je ook niet meer besmettelijk bent. 

Vertrouwen in mijn eigen lijf

De grootste twijfel komt bij mij voort uit de inbreuk die deze vaccinatie voor mijn gevoel maakt in het vertrouwen dat ik in mijn eigen lijf heb. Dat zal ik proberen uit te leggen. Wie al wel eens vaker een blog van mij heeft gelezen weet dat ik best wel veel tijd en energie steek in mijn eigen gezondheid. De oorsprong daarvan zit ‘m waarschijnlijk enerzijds in mijn opvoeding en anderzijds in opleiding en studie. Bovendien ben ik op latere leeftijd nog vader geworden.  Ik voel me buitengewoon verantwoordelijk om zo gezond mogelijk te leven zodat mijn kinderen zo lang mogelijk een gezonde en fitte vader hebben. Tenslotte is gezond voorbeeldgedrag van mij in grote mate bepalend voor het gezondheidsgedrag van mijn kinderen. Daar ben ik van overtuigd.

Net als ikzelf, zijn onze kinderen gevaccineerd tegen de meest voorkomende kinderziekten. En in het verleden heb ik ook wel eens een reisvaccinatie gehaald. Met andere woorden, ik heb niets tegen het het vaccineren op zich.

Terug naar het vertrouwen in mijn eigen lijf. Bijna twee jaar geleden ben ik gestart bij Personal Switch met EMS-krachttraining. Ter voorbereiding op mijn lidmaatschap ontving ik van Richard van Beek, de eigenaar van Personal Switch, het van zijn hand afkomstige E-book ‘Roadmap naar Gezondheid en Prestatievermogen’. In dit E-book wordt op heldere wijze het totaal-concept van Personal Switch uit de doeken gedaan. Eén van de aspecten die aan bod komt is het periodiek vasten. Dat komt er op neer dat je gedurende een beperkte tijd per dag mag eten. Ik pas dit nu ruim een jaar toe en dat bevalt uitstekend.

“Wat is de kans dat ik besmet raak of zelfs ernstig ziek?”

Ik rook niet, gebruik geen drugs en sinds een jaar drink ik niet meer. Gedurende de coronapandemie heb ik me bovendien altijd heel nauwgezet aan alle voorschriften gehouden. Heb ik klachten die op corona kunnen duiden, dan laat ik me testen en blijf ik thuis. Ik houd keurig anderhalve meter afstand, draag een mondkapje in publieke ruimtes, was regelmatig mijn handen en hoest en nies in mijn elleboog. Van dat laatste is het afgelopen jaar overigens nauwelijks sprake geweest. Zowel mijn kinderen, mijn vrouw en ikzelf hebben niet of nauwelijks verkoudheidsklachten gehad gedurende het afgelopen jaar.

Jaarlijks krijgen mijn ouders op grond van hun leeftijd en mijn vrouw vanwege haar beroep de griepprik. Ik heb nog nooit een griepprik gehad en er is nog nooit iemand geweest die me daar op aangesproken heeft. Hoe anders is het bij het coronavirus. Nu realiseer ik me terdege dat er ook jonge gezonde mensen ernstig ziek worden van COVID-19. Maar dat aantal ligt procentueel laag. De grootste groep mensen die ernstig ziek worden zijn mensen die al een zwakke gezondheid hebben of die een verhoogde kwetsbaarheid hebben vanwege hun leeftijd. Als we de meest kwetsbaren middels een vaccin kunnen beschermen, waarom wordt er dan zoveel druk uitgeoefend dat iedereen zich moet laten vaccineren? Dat gaat er bij mij maar moeilijk in. 

Solidariteit of groepsdruk?

Als ik mij uiteindelijk besluit te laten vaccineren, dan is dat waarschijnlijk uit het oogpunt van solidariteit. Maar met wie ben ik dan solidair en waarom? Of is het helemaal geen solidariteit maar bezwijk ik straks net als veel mensen onder de enorme groepsdruk? Ik ben van nature geen twijfelaar en ook niet wantrouwig ingesteld. Waarom twijfel ik dan zo enorm over het al dan niet vaccineren tegen corona? Ik kan toch ook gewoon blind varen op de informatie die via de mainstreammedia over het vaccin verstrekt wordt? Waarom geeft mijn onderbuikgevoel het niet gewoon op en neem ik net als zoveel mensen gewoon aan dat het vaccineren onze enige uitweg uit deze crisis is? Waarom?

Kennelijk heb ik iets teveel verhalen van ‘Follow the Money’ gelezen en hebben die mijn beoordelingsvermogen aangetast. Hoe het ook zij, ik hoop voor mijn eigen gemoedsrust dat ‘Follow the Money’ nooit een ‘big money’ verhaal over coronavaccins gaat publiceren. Als ik me straks dan toch laat vaccineren, blijf ik liever onwetend…😉

Abonneer je op mijn blogs: