Weer naar school

Met heel veel plezier kijk ik terug op deze zomervakantie, maar wat ben ik blij dat onze kinderen maandag weer naar school mogen. Dat gevoel heb ik veel sterker dan andere jaren en het is eigenlijk pas afgelopen week op komen zetten. Volgens mij zijn de kinderen er zelf ook echt aan toe om weer naar school te gaan. Kan iemand mij misschien uitleggen waarom schoolgaande kinderen zo’n lange tijd achter elkaar in de zomer vrij zijn? Zijn daar opvoedkundige redenen voor? Is er wetenschappelijk bewijs dat zo’n onafgebroken periode vrij van school goed voor het kind is? Ik zie vooral veel nadelen, maar dat kan natuurlijk aan mij liggen.

Een heerlijke vakantie

Zoals gezegd hadden we een heerlijke vakantie. Die begon met een weekje Friesland gevolgd door een logeerpartij bij mijn zus en zwager van maar liefst drie nachtjes. En vorige week waren de kinderen een groot deel van de week van huis vanwege Winkie. Winkie is de Winterswijkse kindervakantieweek die jaarlijks georganiseerd wordt maar door corona drie jaar geleden voor het laatst plaats vond. Tijdens Winkie bouwen kinderen, onder begeleiding van vrijwilligers, van houten pallets de prachtigste hutten. Die hutten worden dan aan het eind van de week beoordeeld door een vakkundige jury en de wijk met de mooiste hut wint een leuke prijs. 

Daarnaast zijn er tijdens die week allerlei excursies in kleine groepjes. Zo ging onze jongste op bezoek bij een sportschool en bracht onze oudste een bezoekje aan Villa Mondriaan. Bovendien zijn ze ook nog naar een spannende film geweest in de lokale bioscoop. Op het terrein van Winkie staan naast een grote tent ook nog een draaimolen en een springkussen. Deze editie zuchtte echter zodanig onder het warme weer dat in de loop van de week werd besloten om de dagen in te korten. Dat vonden de kinderen heel jammer, maar als ouder vond ik dat een heel goed besluit van de organisatie.

Laatste week

En toen brak alweer de laatste week van de vakantie aan en gaan ze volgende week dus weer naar school. Zo bezien vliegt zo’n schoolvakantie voorbij. In de afgelopen week merkte ik in het gedrag van de kinderen dat ze klaar zijn om weer naar school te gaan. Zo ontstonden er steeds vaker meningsverschillen en leken ze zich wat moeilijker zelf te kunnen vermaken. Het contrast met een week hutten bouwen bij Winkie is ook best wel groot. Gelukkig kwamen ze samen op het idee om een dorp van Lego te gaan bouwen. Niet zomaar. Het bouwproject dient namelijk een hoger doel. Als straks het hele dorp af is gaan ze namelijk een Stop-motion filmpje maken. 

Bijkomend gevolg is dat het verlanglijstje van onze dochter, die binnenkort jarig is, voornamelijk uit Lego bestaat. Gisteren had ze een moeilijk moment, want ze is als de dood dat het project in gevaar komt als ze niet alle Lego krijgt die ze heeft uitgezocht. Ik wist haar gerust te stellen door te opperen om, als ze het onverhoopt niet kreeg, het dan zelf aan te schaffen. Marktplaats staat vol met Lego, dus dat komt helemaal goed. De film gaat overigens pas begin 2023 in première. Ze hebben dus nog tijd genoeg. Al denkt onze dochter daar heel anders over.

Praktische bezwaren

Maar om even terug te komen op de duur van de zomervakantie, ik zie dus best wel een aantal praktische bezwaren. Een hele belangrijke, die vermoedelijk voor veel ouders zal gelden, is de opvang van de kinderen. Hoe doe je dat als alleenstaande ouder of als tweeverdieners als je zelf weer aan het werk moet? Volgens mij moet je je in aardig wat bochten wringen om het allemaal sluitend te krijgen. 

En wat levert het de kinderen op? Ze raken compleet uit hun ritme. Dat wat ze gedurende een jaar aan kennis en vaardigheden hebben opgebouwd, zakt bij veel kinderen bovendien behoorlijk weg. Tenzij ouders of verzorgers ook in de zomervakantie doorgaan met het stimuleren van bijvoorbeeld de lees- en schrijfvaardigheid van hun kind(eren). Of het schoolritme doorzetten in de vakantie. Zijn er ouders die dat überhaupt doen?

Kortom, ik denk dat er genoeg argumenten zijn die pleiten voor een kortere zomervakantie. Bovendien had in de afgelopen twee schooljaren, die werden geplaagd door corona, een wat langere vakantie in de winterperiode volgens mij veel leed kunnen voorkomen. Met andere woorden, ik ben wel voorstander van een betere spreiding van het aantal vakantiedagen door het jaar heen. Nog mooier zou zijn als je als ouder(s) de vakantie van je kind(eren) tot op zekere hoogte flexibel kunt invullen. Maar met het huidige onderwijssysteem is dat waarschijnlijk een utopie.

Tenslotte

Maandag gaan ze weer naar school. Onze oudste gaat naar groep 6 en onze jongste naar groep 4. Ik weet het, het is een enorm cliché, maar wat gaat die schooltijd toch ongelooflijk hard. En wat ben ik ongelooflijk dankbaar en trots op de prachtige individuen waarnaar onze kinderen opgroeien. Ze gaan weer beginnen aan een  schooljaar bomvol nieuwe kansen en uitdagingen. Maar bovenal met onwijs veel plezier. En nu maar hopen dat corona (of een ander drama) dit schooljaar geen roet in het eten gooit. 

En wat de spreiding van de vakantiedagen over het schooljaar betreft. Ik hoop dat daar in Den Haag en in de polder serieus naar gekeken wordt. Want zeg nou zelf, het huidige systeem van 6 weken zomervakantie past toch niet meer bij deze moderne tijd?