Partij voor de Dieren

Op 22 november 2023 zijn er weer Tweede Kamerverkiezingen en ik stem dan voor het eerst op de Partij voor de Dieren. In 2021 stemde ik nog op GroenLinks, maar ik ben inmiddels compleet geradicaliseerd. Grapje natuurlijk, al zullen er ongetwijfeld mensen zijn die er zo over denken. Even ter geruststelling, deze blog is helemaal niet bedoeld om jou als kiezer over te halen om ook op de Partij voor de Dieren te stemmen. Ik hoop wel dat je als lezer van mijn blog in ieder geval de moeite neemt om te gaan stemmen. Ervan uitgaande dat je mag stemmen. Want dat mag je in Nederland pas als je achttien bent. 

Verlaging kiesgerechtigde leeftijd

Persoonlijk vind ik eigenlijk dat de kiesgerechtigde leeftijd een stuk omlaag moet. Veel politieke thema’s raken direct aan het leven en de toekomst van onze kinderen. Het lijkt me vrij normaal dat ze daar dan ook wat over te zeggen hebben. Tegenstanders vinden dat het brein van jongeren onder de achttien nog niet voldoende ontwikkeld is om te stemmen. Of dat ze niet goed op de hoogte zijn van de politiek.  En de beslissingen waarop zij met hun stem invloed kunnen uitoefenen. Anno 2023 zijn echter dankzij sociale media en nieuwe technologieën meer dan voldoende tools en informatiebronnen voorhanden voor jongeren om te begrijpen hoe politiek werkt en welke rol zij daarin kunnen spelen. 

De voorstanders van het verlagen van de kiesgerechtigde leeftijd zijn van mening dat jongeren, die vanaf hun zestiende mogen werken, het recht hebben om te beslissen hoe hun belastinggeld wordt uitgegeven. Bovendien kan het verlenen van kiesrecht aan jongeren vanaf zestien actief burgerschap stimuleren. Tenslotte is stemmen vanaf je zestiende in lijn met andere rechten. Zoals bijvoorbeeld het recht om zonder toestemming van ouders beslissingen te nemen over medische kwesties. 

Verlagen ecologische voetafdruk

Ik ben voor wat mijn politieke voorkeur opgeschoven van GroenLinks naar de Partij voor de Dieren. De reden is simpel. In 2021 besloot ik mezelf een veganistische leefstijl aan te meten. De belangrijkste motivatie hiervoor kwam voort uit de klimaat- en milieu-impact van de consumptie van dierlijke producten. Ik heb een groot groen hart en wilde weten wat ik kon doen om mijn persoonlijk ecologische voetafdruk te verlagen. Bovendien kwam ik er steeds meer achter dat een veganistisch voedingspatroon ook aanzienlijke gezondheidsvoordelen kan bieden. 

Dierenwelzijn

Het mag duidelijk zijn dat het verbeteren van dierenwelzijn voor mij aanvankelijk niet de belangrijkste reden was om voor het veganisme te kiezen. Niet omdat me dat niet interesseert, maar vooral omdat ik niet op de hoogte was dat het daar zo droevig mee is gesteld. Ook hier in Nederland. Door het kijken van diverse onthullende documentaires vielen bij mij al snel de schellen van de ogen. Bovendien ontdekte ik dat veel mensen met twee maten meten. Enerzijds vertroetelen we onze huisdieren. Anderzijds behandelen we landbouwdieren als voorwerpen. Voorwerpen die in de eerste plaats bedoeld zijn om ons te voeden en te kleden.

Mensen met huisdieren zorgen over het algemeen voor hen alsof het hun kinderen zijn. Hoe anders is dat met dieren die een consumptiedoel dienen. Wie zijn wij als mensen, dat we huisdieren bijna als onze gelijken behandelen en landbouwdieren, excuus voor de brute vergelijking, als slaven. De Partij voor de Dieren is de enige partij die deze schizofrene manier waarop we met dieren omgaan aan de kaak stelt en het dierenwelzijn voor alle dieren wil verbeteren. 

Mythe rondom suppletie

Fervente vleeseters en pertinente tegenstanders van het veganisme beroepen zich op veelgehoorde mythen. Bijvoorbeeld dat je vlees nodig hebt voor je gezondheid en dat je anders supplementen moet gebruiken. Zo is vitamine B12 een noodzakelijk voedingssupplement voor veganisten. Tegenstanders van een volledig plantaardig dieet zien in dat pilletje een argument om het dieet als onnatuurlijk weg te zetten. Maar hoe denk je dat landbouwdieren tegenwoordig aan voldoende vitamine B12 komen? Precies! Ze krijgen het gesuppleerd.

Inefficiënt

Er is in de huidige tijd geen enkele noodzaak meer om dierlijke producten te consumeren. Afgezien dat de consumptie van dierlijke producten met ongelooflijk veel dierenleed gepaard gaat is het bovendien ook nog eens volkomen inefficiënt. We moeten landbouwdieren hoogwaardige eiwitrijke planten voeren die we ook gewoon zelf kunnen eten. Veganisten maken die keuze. Zij hebben het dier als schakel in de voedselketen uit hun voedingspatroon gehaald. Daarmee beperken veganisten hun ecologische voetafdruk aanzienlijk en voorkomen heel veel dierenleed.

Wegkijken

Ik vind het bij de beesten af hoe wij met de meeste dieren omgaan. De meeste mensen kijken echter nog steeds massaal weg. Want je houdt jezelf voor de gek als je denkt dat je alleen diervriendelijk biologisch vlees en zuivel gebruikt. Dan hanteer je in mijn ogen wel een hele beperkte definitie van diervriendelijkheid. Neem nou melk. Om melk te kunnen geven moet een koe elk jaar een kalf krijgen. Wat denk je dat er met al die kalveren gebeurt? En hoe diervriendelijk denk je dat een ei werkelijk is? 

Cijfers

Nederland produceert voor het kleine land dat we zijn een ongelooflijke hoeveelheid vlees en zuivel. Hoofdzakelijk voor de export. Er leven, als je van leven kunt spreken, in Nederland maar liefst vierhonderd miljoen landbouwdieren in doorgaans buitengewoon betreurenswaardige omstandigheden. Hiervan worden er dagelijks 1,7 miljoen geslacht. Het totale aandeel biologisch is slechts een schamele 3,4 procent en sinds 2010 is het aantal megastallen meer dan verdubbeld (bron: CBS).

Tenslotte

Vraag jezelf eens af: als technologie in de nabije toekomst de intensieve veehouderij overbodig heeft gemaakt en je kleinkind vraagt jou hoe lang jij nog aan zoiets akeligs hebt bijgedragen, wat wil je dan zeggen? Dat je in 2023 besloot dat het niet langer kon. Toch?

De bovenstaande alinea heb ik niet zelf bedacht, maar gepikt van Simon van Teutem, columnist van de Correspondent. Hij schreef een jaar geleden het stuk ‘We doden 1,5 miljoen kippen, 45.000 varkens en 5.000 koeien per DAG. Dat is níét normaal.’