Vooruitblik

Nog een weekje en dan zit de zomervakantie er al weer op, dus tijd voor alvast een korte vooruitblik. Maar voordat ik dat doe wil ik eerst even terugblikken. Het had niet veel gescheeld of onze geplande vakantie was vanwege de grensoverschrijdende coronabeperkingen niet doorgegaan. Een week voordat we richting Duitsland zouden vertrekken kregen we te horen dat er versoepelingen werden doorgevoerd. De belangrijkste versoepeling was het vervallen van de quarantaineplicht. 

Een terugblik op de vakantie

De heenreis, ruim een week geleden, was niet om over naar huis te schrijven. Door wegafsluitingen en wegwerkzaamheden deden we er veel langer over dan de aanvankelijke twee uurtjes die ik had ingecalculeerd. Dus van die eerste vakantiedag bleef niet zo heel veel meer over. Maar goed, we verbleven er een volle week, dus daar hoefden we niet lang over te treuren. En het was een heerlijke week. Niet zozeer vanwege het weer, want we hebben op de kop af één warme en zonnige dag gehad. De eerste vakantiedag. De rest van de vakantie was het weerbeeld in de Eifel hetzelfde als in Nederland. Koud en nat. 

De heerlijkheid zat ‘m vooral in het feit dat de kinderen zich buitengewoon goed vermaakt hebben op het vakantiepark waar we zaten. Door het animatieteam werden dagelijks verschillende activiteiten georganiseerd. Er was een speeltuin met diverse klim- en klautertoestellen. Een springkussen. En ook niet onbelangrijk gezien het weer, een binnenspeeltuin. Bovendien een groot buitenzwembad en een iets kleiner binnenzwembad. Kortom, onze kinderen hebben van alle speelmogelijkheden optimaal gebruik gemaakt. Dat maakte dat mijn vrouw en ik ook de nodige uurtjes echt konden ontspannen. Bij voorkeur met een boek.

Einde van het kleutertijdperk

Na zo’n ontspannen week probeer je dat gevoel natuurlijk nog zo lang mogelijk vast te houden. Tot nu toe lukt dat best aardig. Desondanks wil ik mij met een vooruitblik alvast enigszins voorbereiden op wat er allemaal op stapel staat het komende schooljaar. Op gezinsniveau, maar ook daarbuiten. De grootste verandering gaat zijn dat onze jongste in groep 3 begint. We zijn dan officieel door het kleutertijdperk heen. Hij gaat leren lezen en schrijven. Misschien wordt het wel net zo’n boekenwurm als zijn grote zus. Lezen is zo ontzettend leuk en leerzaam, dat gun ik hem van harte.

Samen op ons erf

Een vooruitblik die me met veel plezier vervult is de verhuizing van mijn ouders. Dit najaar gaan zij de mantelzorgwoning, die op dit moment wordt gebouwd, betrekken. Voordat de winter zijn intrede doet delen we ons erf met mijn ouders. Ik kijk daar erg naar uit, maar aan de andere kant vind ik het ook wel spannend. Want het zal voor mijn ouders en voor ons best wel even wennen zijn. Maar ik verwacht dat na een korte gewenningsperiode het al snel heel fijn en vertrouwd zal aanvoelen. Hopelijk kunnen ze er nog heel wat jaren van een redelijk onbezorgde oude dag genieten.

Een betaalde baan of toch maar niet?

Een andere vooruitblik betreft het al dan niet kiezen voor betaald werk. Enkele weken geleden zag ik namelijk een vacature voor een mantelzorgconsulent voorbij komen en toen heb ik even getwijfeld of ik niet zou schrijven. Ik heb het niet gedaan. Ik ben heel gelukkkig met hoe alles binnen ons gezin nu loopt en dat wil ik niet op het spel zetten. En dat hoeft ook niet. Toen ik ruim zeven jaar geleden mijn betaalde baan vaarwel zei om ‘thuisblijfpapa’ te worden kon ik niet bevroeden dat ik dat anno 2021 nog steeds zou zijn. Maar wat een bevoorrechte positie heb ik om dat te kunnen doen.

Een nadeel is weliswaar dat ik over deze jaren geen pensioen opbouw. Dat is, zolang mijn vrouw en ik getrouwd blijven, in financieel opzicht geen probleem. Maar als het misloopt, dan ben ik het haasje. Desondanks lig ik hier niet wakker van, want mijn vrouw en ik hebben een heel goed huwelijk. En ook al biedt dat geen garantie voor de toekomst, het is wel de basis waarop ik in het volste vertrouwen mijn financieel kwetsbare positie baseer. 

De lokale politiek

Een vooruitblik van een andere orde betreft de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2022. Dat lijkt nog een heel eind weg, maar voor je het weet is het al weer zover. Ik ben als commissielid en bestuurslid al een tijdje actief voor GroenLinks. Een logische vervolgstap is om een gooi te doen naar het raadslidmaatschap. En toch is dat voor mij niet vanzelfsprekend. Als commissielid en zeker als bestuurslid lever ik mijn bijdrage voornamelijk in de luwte. Als raadslid sta je veel meer in de schijnwerpers. Dat is niet iets wat ik nou zonodig ambieer. Bovendien vraagt het raadslidmaatschap om een serieuze tijdsinvestering.

De redenen waarom ik de kans op een betaalde baan als mantelzorgconsulent heb laten lopen gelden in feite ook voor het raadslidmaatschap. Echter, ik draag GroenLinks een bijzonder warm hart toe. Zo warm, dat ik toch heb besloten om me verkiesbaar te stellen. Welke plek ik uiteindelijk op de lijst krijg, dat is aan de leden. En als er jonge, politiek en maatschappelijk betrokken Winterswijkers zijn die GroenLinks graag willen vertegenwoordigen in de gemeenteraad, dan krijgen ze van mij absoluut een ‘voorkeursstem’.

Klimaat, stikstof, wonen…en corona

En dan nu nog even een vooruitblik waarbij ik wat meer uitzoom. Hebben we voor de winter een nieuw kabinet? Het zal onderhand tijd worden. De vraag is echter op voorhand al hoe lang dat kabinet blijft zitten? De verschillende parlementaire enquêtes die nog moeten plaatsvinden zouden de zittingsduur wel eens flink kunnen bekorten. Of ben ik nou te pessimistisch? Er liggen een aantal zeer urgente en zware dossiers ‘te wachten’. Waarvan het meest urgente onmiskenbaar het klimaatdossier is. Het stikstof-dossier en het wonen-dossier schreeuwen echter aan de zijlijn ook om aandacht. En wat te denken van het corona-dossier. Want wees nou eerlijk, daar lijken we voorlopig ook nog niet vanaf te zijn.

Tenslotte

Je kunt als individu vooruitblikken wat je wilt, maar vergeet bij het plannen maken voor de toekomst ondertussen niet te leven. Want nu is wat je hebt. Nu is het alweer voorbij. Je weet niet wat je krijgt. Alleen wat je nu hebt. Nee, wat je zojuist had. Nu is alles al weer anders.

Nog niet uitgelezen? Op 15 januari 2021 viel het kabinet Rutte III, dat inmiddels zeven maanden demissionair is. Over ‘de val van het kabinet’ heb ik toen een blog geschreven. Leuk om dat na zo’n tijd nog eens terug te lezen.